مزار شهدا...

دقیقا دو سال پیش بود(سال89)که کلنگ مزار شهدای جدید توسط یه سری از دوستان بر قلب زمین خورد.

نزدیک پنج نفر از دوستان کلنگ بدست شدند و زمین بیچاره رو سوراخ کردن.

یک سال از این ماجرا گذشت.درست و دقیق یک سال گذشت و ما پیشرفت های خیلی خیلی خیلی خوبی دیدیم از ساخت این مزار.

از عکس هایی که موجوده میشه پیشرفت های این ساختمان رو دید.

الان هم در استانه سومین سالگرد کلنگ زنی این مزار هستیم ولی ستون های این بنا هم اماده نشده.

مسئولین کجان؟فقط امدن کلنگ زدن روی زمین رفتن؟

مگه اون مزار قبلی چه اشکالی داشت؟

چرا؟ چرا؟ چرا؟

این داستان ادامه دارد.

جنگ جنگ تا پیروزی...

شنیده اید می گویند عدو شود سبب خیر؟ ما تازه دیروز معنی آنرا فهمیدیم.

    دیروز عصر که با خمپاره سنگر تدارکات را زدند. نمی دانید تدارکاتچی بیچاره چه حالی داشت، باید بودید و با چشمان خودتان می دیدید. دار و ندارش پخش شده بود روی زمین، کمپوت، کنسرو، هر چه که تصورش را بکنید، همه آنچه احتکار کرده بود! انگار مال بابایش بود. بچه ها مثل مغولها هجوم بردند، هر کس دو تا، چهارتا کمپوت زده بود زیر بغلش و می گریخت و بعضی همانجا نشسته بودند و می خوردند. طاقت اینکه آنرا به سنگر ببرند نداشتند، دو لپی می خوردند و شعار می دادند: جنگ جنگ تا پیروزی، صدام بزن، صدام بزن جای دیروزی!